1 Δεκεμβρίου 2013
Ένα δέντρο μια φορά
http://www.youtube.com/watch?v=Voz9S4xb0xM
Τη μεταφορά του σε τρισδιάστατα κινούμενα σχέδια (3d animation) ανέλαβε (όπως και με «Το ποντικάκι που ήθελε να αγγίξει ένα αστεράκι») η Time Lapse Pictures (συμπαραγωγή με ΕΡΤ). Πρόκειται για μια ημίωρη ταινία που σκηνοθετεί ο Παναγιώτης Ράππας σε σενάριο του Ευγένιου Τριβιζά και μουσική του Δημήτρη Παπαδημητρίου. Τα τραγούδια της ταινίας ερμηνεύουν η Φωτεινή Δάρα και ο Μπάμπης Τσέρτος, το παιδί σχεδίασε ο Γερμανός σχεδιαστής Uli Meyer (σχεδιαστής της ταινίας «Who Framed Roger Rabbit»), ενώ συμμετέχουν δανείζοντας τις φωνές τους οι Θοδωρής Αθερίδης, Παύλος Κοντογιαννίδης, Μιχάλης Μητρούσης, Δημήτρης Πιατάς, Παύλος Χαϊκάλης και Τάκης Τζαμαριάς.
Η ιστορία εκτυλίσσεται ένα χριστουγεννιάτικο βράδυ, όταν στο ζοφερό πεζοδρόμιο μιας πόλης συναντιούνται ένα παραμελημένο δέντρο κι ένα φτωχό αγόρι. Το δέντρο βλέπει από τα παράθυρα των σπιτιών τα καταστόλιστα έλατα και ζηλεύει. Ζητά από το αγόρι να το στολίσει. Εκείνο όμως ούτε στολίδια έχει ούτε χρήματα. Πώς είναι δυνατόν να στολίσει ένα μίζερο δέντρο στη μέση ενός παγωμένου πεζοδρομίου; Κι όμως... εκείνη η νύχτα είναι μια νύχτα ονείρων, μια νύχτα μαγική ...
Πρόκειται για ένα φάμιλι σόου, μια συγκινητική ταινία, με χιούμορ, φαντασία και χωρίς ίχνος βίας. Ο Ευγένιος Τριβιζάς άλλωστε επιμένει ότι «η πολιτιστική τροφή των παιδιών μας περιλαμβάνει ένα δυσανάλογα μεγάλο ποσοστό σκουπιδιών. Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις προσφέρουμε στα παιδιά μας ό,τι το πιο εκλεκτό: τα θρεπτικότερα φαγητά για παράδειγμα ή τα πιο ζεστά ρούχα. Τις περισσότερες φορές, μάλιστα, φτάνουμε στο σημείο να στερούμεθα εμείς για να απολαμβάνουν εκείνα. Το παράδοξο είναι ότι στον χώρο της τέχνης και του θεάματος για παιδιά -με ελάχιστες εξαιρέσεις- συμβαίνει μάλλον το αντίθετο. Ετοιμάζουμε λουκούλεια γεύματα για τους εαυτούς μας και ταΐζουμε τα παιδιά μας με αποφάγια. Κι αυτό επειδή επικρατεί η νοοτροπία ότι οτιδήποτε το παιδικό είναι απλούστερο, ευκολότερο, φτηνότερο και υποδεέστερο του αντίστοιχου προϊόντος για ενήλικες».
Η προηγούμενη συμπαραγωγή ΕΡΤ και Time Lapse Pictures, «Το ποντικάκι που ήθελε να αγγίξει ένα αστεράκι» (επίσης του Ευγένιου Τριβιζά), απέσπασε πρόσφατα άλλα δύο βραβεία καλύτερης ταινίας κινουμένων σχεδίων: στο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ της Πάτρας-11ο Διεθνές Πανόραμα Ανεξάρτητων Δημιουργών 2009 και στο Martha's Vineyard Film Festival 2009 (ΗΠΑ).
Πηγή: http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=114119
Ενα παραμελημένο δέντρο ζωντανεύει με τη φωνή του ο Διονύσης Σαββόπουλος, ένα αγοράκι η Δανάη Σκιάδη και μια Ρωσίδα πριγκίπισσα η Μαρία Ναυπλιώτου. Και κάπως έτσι θα ξεδιπλωθεί στις μικρές μας οθόνες ακόμα ένα παραμύθι του Ευγένιου Τριβιζά «Ενα δέντρο μια φορά»
Τη μεταφορά του σε τρισδιάστατα κινούμενα σχέδια (3d animation) ανέλαβε (όπως και με «Το ποντικάκι που ήθελε να αγγίξει ένα αστεράκι») η Time Lapse Pictures (συμπαραγωγή με ΕΡΤ). Πρόκειται για μια ημίωρη ταινία που σκηνοθετεί ο Παναγιώτης Ράππας σε σενάριο του Ευγένιου Τριβιζά και μουσική του Δημήτρη Παπαδημητρίου. Τα τραγούδια της ταινίας ερμηνεύουν η Φωτεινή Δάρα και ο Μπάμπης Τσέρτος, το παιδί σχεδίασε ο Γερμανός σχεδιαστής Uli Meyer (σχεδιαστής της ταινίας «Who Framed Roger Rabbit»), ενώ συμμετέχουν δανείζοντας τις φωνές τους οι Θοδωρής Αθερίδης, Παύλος Κοντογιαννίδης, Μιχάλης Μητρούσης, Δημήτρης Πιατάς, Παύλος Χαϊκάλης και Τάκης Τζαμαριάς.
Η ιστορία εκτυλίσσεται ένα χριστουγεννιάτικο βράδυ, όταν στο ζοφερό πεζοδρόμιο μιας πόλης συναντιούνται ένα παραμελημένο δέντρο κι ένα φτωχό αγόρι. Το δέντρο βλέπει από τα παράθυρα των σπιτιών τα καταστόλιστα έλατα και ζηλεύει. Ζητά από το αγόρι να το στολίσει. Εκείνο όμως ούτε στολίδια έχει ούτε χρήματα. Πώς είναι δυνατόν να στολίσει ένα μίζερο δέντρο στη μέση ενός παγωμένου πεζοδρομίου; Κι όμως... εκείνη η νύχτα είναι μια νύχτα ονείρων, μια νύχτα μαγική ...
Πρόκειται για ένα φάμιλι σόου, μια συγκινητική ταινία, με χιούμορ, φαντασία και χωρίς ίχνος βίας. Ο Ευγένιος Τριβιζάς άλλωστε επιμένει ότι «η πολιτιστική τροφή των παιδιών μας περιλαμβάνει ένα δυσανάλογα μεγάλο ποσοστό σκουπιδιών. Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις προσφέρουμε στα παιδιά μας ό,τι το πιο εκλεκτό: τα θρεπτικότερα φαγητά για παράδειγμα ή τα πιο ζεστά ρούχα. Τις περισσότερες φορές, μάλιστα, φτάνουμε στο σημείο να στερούμεθα εμείς για να απολαμβάνουν εκείνα. Το παράδοξο είναι ότι στον χώρο της τέχνης και του θεάματος για παιδιά -με ελάχιστες εξαιρέσεις- συμβαίνει μάλλον το αντίθετο. Ετοιμάζουμε λουκούλεια γεύματα για τους εαυτούς μας και ταΐζουμε τα παιδιά μας με αποφάγια. Κι αυτό επειδή επικρατεί η νοοτροπία ότι οτιδήποτε το παιδικό είναι απλούστερο, ευκολότερο, φτηνότερο και υποδεέστερο του αντίστοιχου προϊόντος για ενήλικες».
Η προηγούμενη συμπαραγωγή ΕΡΤ και Time Lapse Pictures, «Το ποντικάκι που ήθελε να αγγίξει ένα αστεράκι» (επίσης του Ευγένιου Τριβιζά), απέσπασε πρόσφατα άλλα δύο βραβεία καλύτερης ταινίας κινουμένων σχεδίων: στο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ της Πάτρας-11ο Διεθνές Πανόραμα Ανεξάρτητων Δημιουργών 2009 και στο Martha's Vineyard Film Festival 2009 (ΗΠΑ).
Πηγή: http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=114119
